Met 17 zijn we voor de rit naar Doel. Het is mistig en minder warm dan gedacht. Geert is nog een lampje gaan halen voor de veiligheid maar sluit mooi op tijd aan. Eddy blijkt nog in wintermodus te staan. Vergeten dat we vanaf vandaag starten om 8.00u … zegt hij. Dan maar mee met B2, net zoals Maarten, Marieke en Rita.
Dit jaar een nieuw parcours langs Sinaai (waar we 2km rasechte Vlaamse kasseien onder de wielen geschoven krijgen), Kemzeke, Sint-Gillis-Waas, Meerdonk, Kieldrecht. Mooi. Hier en daar nog wat plassen. En modder van die ene boer die voort ploegde. Jeroen en ikzelf nemen de troepen op sleeptouw. Een vlakke rit en, voor wat het waard is, enigszins wind in de rug. De teller gaat vlot boven de 30. Het is Jeroen zijn maidentrip op kop en hij deed dat goed. De reserverpool aan kopmannen bij B1 breidt langzaam maar zeker uit.
We naderen Doel, zien zelfs al de naambordjes, maar van koeltorens nog geen spoor. In deze contreien is de nevel toch iets hardnekkiger precies. We rijden op toeristentempo door het verlaten dorp. Een onbekende stem roept “hé, niet drummen”. Een clandestiene wieltjeszuiger? Blijkt Koen te zijn. Zijn eerste rit van het seizoen en het is nog wennen aan zoveel volk rond zich heen.
Jammer voor ons geen café of terras te bespeuren in Doel. We zetten onze weg dan maar verder. We ondervinden aan den lijve dat na meewind meestal tegenwind komt en op de eindeloze rechte wegen in de polders komt dit toch net iets meer binnen. Zelfs in het pak blijken ze dit te voelen, althans toch 1 persoon. Koen komt vooraan vragen of er gestopt wordt, want zijn tank is toch al een beetje leeg. Toch een beetje te weinig buiten gereden? Helaas, in de polders zijn er weinig faciliteiten om een drankje te nuttigen.
Kort daarna wordt er toch gestopt, alleen om de verkeerde reden. Platten tuub bij Johan. En blijkbaar een moeilijke bevalling want het duurt wel een hele tijd vooraleer we weer op pad zijn. Tijdens het wachten worden de energierepen bovengehaald en we beslissen dan maar daarna niet meer te stoppen.
Jeroen zijn tank raakt ook leeg en Eric vervangt hem op kop. Eric met de zere knie. Na een afslag gemist te hebben laat bibi het ook over aan anderen. Koen, Kris, Geert en Ronny nemen het over. Het tempo blijft rond de 32 draaien, maar iedereen lijkt vlot te volgen. In Zwaanaarde is er wat verwarring over het al dan niet volgen van een omleiding. Mits wat omwegen en de tussenkomst van uw verslaggever komen we toch terug op de route. Ik hoor ergens zeggen dat Geert zijn licht ondertussen uit is. Letterlijk dan.
We zetten koers naar Lokeren. Van achteruit wordt geroepen om het wat kalmer aan te doen. Door de slechte wegen heeft Eric een slag te veel in de rug gekregen en moet hij wat temperen. Eric VG, niet Eric met de zere knie. Reden te meer om tegen volgend seizoen nog wat te sleutelen aan het laatste deel van het parcours.
We rijden Overmere binnen, verstoren nog even de opkuis van Lindestraat kermis en nestelen ons op het terras bij Denny. 106km op teller aan 30 gemiddeld. Dat verdient een chocomelk, tennisbal of Gijzelaarke in het zonnetje. Het gaat nog over modieuze korte koersbroeken, uitdagingen voor de komende weken, schaamlippen … Het schoolfeest heeft chance met het goede weer en de communicantjes aanstaande donderdag waarschijnlijk ook. Proficiat aan de gelukkigen. Succes ook aan iedereen die meerijdt naar Frankrijk. Afwezigen zullen ongelijk hebben.
Chantal belt … tijd om naar huis te gaan.
Filip
