Hoofddoel dit jaar, een uitgestelde deelname aan LBL. Dit stond 2 jaar geleden reeds op mijn verlanglijstje, mijn derde monument rijden, de 'Oude Dame', sluitstuk van de voorjaarsklassiekers. Deze legendarische heuvelklassieker wordt reeds sinds 1892 gereden en is daarmee de oudste klassieker!
Om 6u30 werd het startschot gegeven in Banneux (Luik) maar door de drukte kon ik pas een kwartier later aanvatten. Een hele boterham op het programma; 255km waarvan geen enkele plat en meer dan 4000 hm (op de site van Golazo sprak men van 5000hm, maar de gps gaf 4335 aan) en 13 beklimmingen (20 volgens de Garmin) met klinkende namen Stockeu, Wanne, Rosier, La Redoute en Roche-aux-Faucons om er enkele legendarische te noemen.
Van bij de start was het laveren van groepje naar groepje, vaak alleen gereden ook want bergop bergaf is het moeilijk om het juiste tempo te vinden. Uiteindelijk kwam ik terecht in een groepje Italianen en kempenaars (gaat altijd goed samen) die een goed tempo reden bergop en die ook goed konden dalen. In Bastogne hadden we een gemiddelde van 31. Dan begonnen de echte klimmetjes. Een eerste pijnlijke klim is de Côte de Saint-Roch in Hauffalize met een stuk van 20% en een gemiddelde van 12%. Gelukkig maar 1 km want deze deed echt pijn na het beukwerk voordien. Hierna volgden nog Mont-le-Soie, Wanne en Stockeu heel kort na elkaar voor de bevoorrading en onmiddellijk na de stop de Haute-Levée (ze leren het nooit bij Golazo).
Op La Redoute was het vet van de soep, de benen liepen vol en ik moest mijn vaste maatje laten gaan. Gelukkig is mijn daaltechniek beter dan mijn klimcapaciteit en kwam is meermaals terug in de afdaling. Het waren dan nog 35 pijnlijke kilometers. Messen in de benen en het gevoel elk moment in kramp te schieten. Het was ondertussen ook heel warm geworden waardoor het zweet van mijn voorhoofd gutste. Drinken kon het vocht niet snel genoeg aanvullen! Na La Roche-aux-Faucons kwam ik niet meer terug bij mijn metgezel en ik kon mijn wagonnetje helemaal niet meer aanhaken toen ik gepasseerd werd door enkele groepjes. Het was op, over en uit!
Besluit van de dag; LBL is de zwaarste klassieker die ik al gereden heb en elke overbodige inspanning wordt zwaar afgestraft! Het zal nog even duren eer ik dit opnieuw doe
Comments