B1 naar de Ganzenberg

Op de laatste zondag van augustus blijken de ochtendtemperaturen al een stuk lager dan dat we in deze hoogzomer mogen verwachten. De ene verschijnt in korte mouwtjes, de andere heeft buff en windstopper uit de kast gehaald en Martin heeft zelfs zijn winterhandschoenen aangetrokken. Waarschijnlijk zullen er toch een paar overdressed geweest zijn want onder een stralend zonnetje en met het heuvelend parcours in het vooruitzicht zou de gevoelstemperatuur enkel maar de hoogte in gaan.

Om 3 na 8 starten we de motoren. Peter had al laten weten dat hij er niet zou geraken wegens een onverwachte bandenwissel. Dat maakt dat we met 14 op pad gaan. De rit zal ons vandaag naar de Ganzenberg voeren. Blijkbaar niet zo gekend bij aanwezigen, ondanks dat dit ondertussen al een klassieker is geworden. Chris H en ikzelf nemen de kop. Over Melle en Landskouter richting Zwalm en Schorisse. Op de Lange Munte laat Chris zich uitzakken. Achteraf blijkt dat hij zich wou sparen voor het klimwerk. Ik had dat precies beter ook gedaan 🤣. Alexander verschijnt dan maar op de eerste rij. Onder een stralende ochtendzon laveren we over de kronkelende wegen en door de glooiende landschappen. Toch wel 1 van de mooiere ritten van het seizoen. We laten de Molenberg links liggen, schampen Berg Ten Steen en eenmaal over de Korteberg vatten we de Ganzenberg aan. De ene na de andere schuift naar voor … In tegenstelling tot ondergetekende hebben de vakantie-activiteiten blijkbaar geen invloed gehad op menig B1.

Aan de voet van de Berendries stoppen we in Café Bierpotje. 23 euro voor 14 consumpties, waar vind je dat nog? Al vermoed ik dat de waard van dienst een 3-tal drankjes vergeten rekenen is. Alexander, Thierry en Johan vonden het nodig om toch eerst nog eens tot boven te rijden alvorens de innerlijke mens te sterken.

Van dan af zou het alleen maar bergaf en meewind zijn … volgens Martin. Grapjas. De wind was toch enigszins komen opzetten en blies naar mijn bescheiden mening niet in ons voordeel. En gezien de regio gaat “bergaf” nog wel een tijdje gepaard met een voorafgaande “bergop”. In Velzeke wordt een nieuw kopman gevraagd.  Ronny VH is onmiddellijk kandidaat, maar in zijn haast om vooraan te geraken toucheert hij een nogal venijnige betonrand. Plat achteraan. Als volleerd fietsenmaker gaat hij aan de slag, alleen wil de buitenband niet echt mee. Na veel gelepel, 2 nieuwe binnenbanden, wat geharrewar en verwarring omtrent fietspompen en pocketcompressoren, kunnen we weer op pad. Het is ondertussen 11u en er moeten wel nog wat kilometers afgemaald worden. Alexander en Ronny brengen ons aan een stabiel tempo huiswaarts. In Balegem hebben we nog even een oponthoud. Blijkbaar (van horen zeggen) zou Thierry zijn achterwiel onderweg losgekomen zijn. Gelukkig zonder veel erg. Na wat gesleutel konden we onze rit verderzetten. En ook Alexander moest nog even voet aan grond zetten. Met nog slechts een paar kilometer te gaan dodderde zijn witte drinkfles van het merk “Marty” over het wegdek. “Rij maar door” riep hij nog, “ik haal jullie wel in”. Misschien moest er bij gezegd hebben dat we “traag” mochten doorrijden, want blijkbaar heeft het toch nog wat moeite gekost om ons terug te vervoegen. Ronny kent geen genade 🤣. Enfin, de laatste hectometers stuurt de route ons nog door de wijken. Volgend jaar toch maar gewoon rechtdoor in de Molenstraat.

Om iets na 12.00u strijken we neer bij Denny. 97km aan een gemiddelde snelheid van 28,2km/h. Dat het een mooie rit was en dat het toffe bende was!

Volgende week naar Meise-Wemmel … alleen blijkt er nog ergens een overzetboot in de route te zitten. Komt wel goed.

Groeten

Filip