B1 - Molenroute

Met 14 B-ééns stonden we deze zondagochtend klaar voor de start van de Molenroute of was het nu de kasseienroute, of wegenwerkenroute,… Hoewel de meningen daarover verdeeld zijn gebleken, was het in elk geval een klassieker op de kalender met 94,4 km en 575 hoogtemeters in totaal.

De kopmannen van dienst, Filip en Lennert, menden de groep van begin tot finish met stevige tred en zonder een moment te verpinken naar de Vlaamse Ardennen en de mooie zwalmvallei. Meteen na de brug te Melle werd snel duidelijk: de kopmannen van dienst reden aan een gestrekt tempo. De hartslag ging een eerste keer de hoogte in op de beklimming van de Betsberg. PR’s zouden sneuvelen (trouwens niet het laatste dat zou sneuvelen vandaag…).

Hoewel deze gelegenheidsreporter zich kan vergissen was vandaag ook de vuurdoop van Laura bij de B1. Zij reed met de vingers in de neus en nog vlot babbelend met de snelsten mee naar boven. Chapeau!

Na de Betsberg ging het in snel tempo naar de kasseien van onder andere de Lange Munte, Kerkgate en – uiteraard – de Molenberg. Na een laatste demarrage van Jochen op de Lange Munte diende hij eerder af te slaan richting Gavere. We zouden dus eindigen met 13 (of was het toen reeds vervloekt).

Na tal van hoogtemeters alsook test van mens en materiaal op de kasseistroken mikten we

‘halverwege’ op een stop aan de Canteclaer hoeve (en dito camping), maar daar bleven de deuren gesloten. Gelukkig bracht café De Wachtzaal iets verderop soelaas. Het mag gezegd: zelfs de glazen oogden proper!

Na een korte tussenstop zorgde de Rekegemstraat meteen weer voor de nodige opwarming van de benen. Vervolgens kwam de klim van de Lindestraat-kasseien, waar de GPS van Lennert jammer genoeg kennis maakte met de net wat minder fragiele Vlaamse kasseistenen. De GPS werd herleid tot bouwpakket waarvan sommige onderdelen vermoedelijk nog te vinden zijn in de Lindestraat.

Volgende week komt Lennert rond met de collectebus.

Na een laatste reeks hobbelen, hijgen, wat molens (de ene al wat meer voorzien van wieken en

bellen) lagen de laatste hoogtemeters achter ons. Enkel nog twee wegenwerken zorgden voor wat extra hindernis en animo, waardoor ook deze gelegenheidsreporter de eer van het verslag te beurt viel (een goed verstaander heeft maar een half woord nodig).

Met een gemiddelde snelheid van 27,6 km/u klokten we uiteindelijk moe maar voldaan deze rit af.

Volgende week staat het Pajottenland op het programma. Jeroen