B1 in het Pajottenland
Met 14 staan we aan de Fina deze ochtend. Uitgedost in korte mouwtjes en zonnebril om op deze stralende dag het Pajottenland te gaan verkennen. Het is ooit al anders geweest dit jaar. Sommigen onder ons blijven zweren bij een windstoppertje maar blijkbaar heeft dit iets te maken met buikvet en hoe er van af te geraken (volgens hun eigen zeggen).
Niet de grootste opkomst vandaag. Feestjes, match van onze Rode Duivels, … of ligt het aan het parcours. Vandaag één van de zwaarste ritten van het seizoen op het programma, maar met stip ook de mooiste.
Lennert en ikzelf nemen de groep op sleeptouw. Cruisend in het zonnetje aan een gecontroleerde snelheid zetten we aan richting Wieze, waarna we via Moortsel de heuvelzone binnenrijden. De Kokerijstraat in Meldert is een eerste voorproefje van wat we vandaag voor de wielen krijgen: kasseien en hellend. Voor Ronny R is het blijkbaar niet zijn dagje en hij besluit om hier rechtsomkeer te maken. Daarna heuvelen we verder richting Affligem en Liedekerke. In Ledeberg wacht reeds de volgende kasseihelling: de Puttenberg. Een lange geleidelijke aanloop met een venijnig eindknikje. De tendens is gezet. In Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek maken we een ommetje naar de Hunselberg en de Tuitenberg, om dan terug via Ledeberg richting Ternat en Asse uit te gaan. Met Vrijthout en de Mazier op onze route voegen we nog wat hoogtemeters toe aan ons conto. Het mag gezegd, Chris, Jonathan en Lennert hebben de goede klimbenen vandaag.
Gezien het vroege uur is het wat zoeken naar een drankgelegenheid, maar Koen kent de streek als zijn eigen broekzak en hij loodst ons naar een oud volkscafeetje “Stylemans” in Asbeek. De garcon is vandaag afwezig en gezien de gezegende leeftijd van de waardin nam ondergetekende dan maar de rol als “melkboer” over. Of was het toch de postbode? Enfin, we krijgen in elk geval het compliment van een voorbeeldclub te zijn.
Onderweg hadden we nog wat gepruts met een losgekomen versnellingskabel van Chris, een niet-werkende rem van Martin (heeft hij die überhaupt nodig?) en een eigenzinnig zadeltasje van Jeroen. Giet daarover nog een sausje van Peter-Martin conversaties en dan begrijp je dat er wel wat animo was onderweg 🤪. Wij vragen ons trouwens oprecht af hoe het er aan toe gaat als zij met hun tweeën op pad zijn. Als we Martin mogen geloven rijdt Peter dan 10m achter hem, maar dan wel met een zeker “Hyansinth-Bouquet-gehalte”. Misschien daarom dat Peter zijn volumeknop steeds wat luider staat 😉.
Na de tussenstop neemt Jonathan de kop over van Lennert. Yvan waarschuwt ons al voor nog minstens 1 helling die ons te wachten staat, de Putberg in Asse. Een stevige puist met kasseien die bijna uit de grond gereden zijn. Bolt voor geen meter en duurt eindeloos lang (volgens mijn gevoel toch). Vanaf dan wordt het enigszins vlakker en schakelen we een tandje hoger. Op 80k laat ik mijn plaats op de 1e rij aan Chris. Over Baardegem en Wieze rijden we huiswaarts. Ondertussen heeft Jonathan vooraan plaats gemaakt voor Geert en in Schoonaarde neem ik nog eens over van Chris.
We komen aan in de Fina om 12.10u. Meer dan 100 km op teller, 28,2 km/u average speed en meer dan 600 hoogtemeters. Moe en voldaan, maar iedereen tevreden. Die benen zullen we morgen voelen. Een heel mooie rit en met dit zomerweer een waar genoegen. Eén van de redenen waarom menigeen van de Stuurkes begonnen is met fietsen!
Volgende week een rit richting onze noorderburen, Rode Geul – Boekhoute en hopelijk terug in zomerse omstandigheden.
Groeten
Filip
コメント