B1 gaat naar de bollen kijken.

Op deze mooie Moederdag in mei (proficiat aan alle mama’s) gaan we op toeristische uitstap naar Brussel. Met 14 B1-rijders zetten we deze ochtend aan om de bollen van het Atomium in Brussel te gaan bezichtigen. 1 mama onder de gelederen, Evy. Vandaag lijkt ze op pad met de oude mannenbond (even de -50 jarigen buiten beschouwing gelaten) 🤣. Gelukkig wacht er thuis een jongere echtgenoot met een tapasplank. Niet getreuzeld dus. 

Onze rit brengt ons over Herdersem, Affligem, Essene, Asse, Bekkerzeel en Zellik naar Wemmel om dan Brusselstad binnen te duiken en zo onder het Atomium te belanden. Onderweg hebben we genoten van de weidse landschappen en de lichtheuvelende tot soms pittige klimmetjes. Op de Mazier is het gezellig druk en na verbroedering met een andere club kunnen we onze tocht verderzetten. Wist je trouwens dat Evy 3 longen heeft? 2 voor de fysieke inspanningen en 1 om te babbelen … Vanop de eerste rij hadden we het geluk het allemaal te mogen aanhoren, en dat ondanks onze inspanningen om een strak tempo aan te houden 🤣. 

Wie vandaag minder geluk had was Ronny VH. Onderweg al 2x geflirt met een valpartij maar met het Atomium in zicht was het helaas 3e keer, goede keer. Een gecamoufleerde verkeersremmer dook onverwachts op,, net op het ogenblik dat Ronny nietsvermoedend zijn drinkpul wou nemen, met een aantal schaafwonden en een geplooide dejareu, derajeu, deraileu … verwrongen versnellingsapparaat tot gevolg. Al bij al geluk gehad, en Ronny kon uiteindelijk gewoon mee verder met de groep.

Het Atomium, volgens Martin de “bollen” van Brussel, volgens Yvan het Atominium of zoiets. Een overblijfsel van Expo 58. Volgens Koen een 9 miljard-voudige vergroting van een ijzeratoom, volgens Wikipedia een kubisch ruimtelijk gecentreerde kristalstructuur van ijzer, 165 miljard maal vergroot. Jaja, we leren wat bij op onze ritten 🤣. Nog volgens Koen mochten we van geluk spreken dat het er nog stond, want tenzij het vast staat of te zwaar is wordt alles gepikt in Brussel. “Ze zouden je fiets vanonder je gat trekken”. 

Het blijft wel een tot de verbeelding sprekend gebouw. Genoeg om een groepsfoto te nemen … zonder Martin. Hij kijkt niet zo graag naar zichzelf op foto’s. 

Enfin, wijle weer weg … om dan in Meise een cafeetje op te zoeken. Ontmoetingscentrum ’t Moment … waar een colaatje nog 2€ kost en La Esterella (dixit Johan) nog heeft opgetreden. Hier komen we ook te weten dat Julien de ouderdomsdeken is van B1. 79 jaar en nog steeds prompt vooraan mee in de groep aan het peddelen. Respect! Dat hij misschien volgend jaar B2 gaat rijden betwijfelen we ten zeerste.

We keren terug huiswaarts. De wind in de rug, meer bergaf dan bergop. De snelheidsmeter gaat een paar tellen hoger. In deze exotische temperatuur is het fijn fietsen, en als de benen goed zijn …Nog wat wegenwerken in Opwijk die ons wat ophouden maar algauw kunnen we terug genieten van de glooiende wegen en het zonnetje op onze rug. Ook nog de kans gekregen om bij een jubileum vierend echtpaar “Champagne a volonté” te gaan drinken, maar dit laten we aan ons voorbijgaan. Waarschijnlijk was het toch maar “gewone” cava. 

Voor de volgende weken denken we nog na over wat animatie tijdens de rit. Een eerste voorstel is een soort van bingo-spel. Wie vandaag een olifant, een eekhoorntje zonder staart (afgereden door Evy!), een ropeskippende joggende anderskleurige medemens, een paardenkop en een hond in een kinderkoets op de kaart staan had, was waarschijnlijk met de hoofdprijs naar huis gegaan.

En zo cruisen we richting Overmere. Om 12.20u belanden we uiteindelijk, althans toch met een beperkte delegatie, op het terras bij Denny. 106km op de teller, 560hm en een gemiddelde van 27,6 km/u. Een hele mooie rit met toch wel wat animo onderweg. Bedankt aan de kopmannen van dienst: Ronny, Jeroen, Koen en ikzelf. Volgende week allen present voor de rit naar Meerdonk. 

Groeten

Filip