Zondagochtend 26 mei 2024. De buienradar voorspelt eigenlijk niet veel goeds. Misschien valt het wel mee en hebben we het geluk om tussen de buien door te laveren. Bij het klaarzetten van de fietsen om 7.45u valt de eerste regen uit de lucht. Gelukkig maar voor even, maar toch intens genoeg om terug in dat verleidelijke warme bed te willen kruipen. Op de Whatsapp blijft het opmerkelijk stil, geen annulaties, geen vraag of er gereden wordt. No way dat ik de eerste zal zijn die het lont aan het vuur steekt … we rijden.
We blijken niet alleen van dat gedacht te zijn. Aan de Fina verzamelen 7 B2’s en 11 B1’s. En gezien de voorspelde kans op regenbuien en het beperkt aantal aanwezigen wordt al snel beslist om samen de B2 rit Tour d’Alost te rijden. Good old times B-groep 😉. De Berendries die normaal door B1 zou beklommen worden zal er volgend jaar ook nog wel liggen.
Johan en ikzelf nemen het kopwerk voor onze rekening en we beloven op onze communiezieltjes dat we een aangepast tempo zullen onderhouden. Samen uit, samen thuis. Voor sommigen zal het wat rustiger zijn, voor anderen misschien toch even bijtrappen op de hellingen onderweg. Na de Tournee Local van gisteren vind ik dit niet zo erg en ik denk dat Jo dit wel zal beamen.
We vertrekken richting Kalken. In Wetteren sluit Carl nog aan waardoor we met 19 op pad zijn. Via Bruinbeke, Smetlede, Vlierzele en Erpe-Mere glooien we richting Haaltert en beklimmen we een 3-tal mini-Berendriesjes. Hier en daar valt al een druppel regen en langzaam maar zeker raakt onze kledij doornat. In het centrum van Haaltert wordt een platte band geveinsd. Loos alarm. Eigenlijk gewoon een excuus om een terrasje op te zoeken. De waardin van “Ter Groene Poorte” voelt onze nood aan en roept ons binnen via haar grote poort. Een ruime binnenkoer herbergt een gezellig terras met grote parasollen. Niets te vroeg, want de hemelsluizen gaan voor de eerste keer helemaal open. Opvallend ook dat er al wat meer koffies dan gewoonlijk besteld worden.
Regenjasjes worden bovengehaald en aangetrokken. Windstoppertjes worden doorgegeven aan zij die deze ochtend iets te positief uit bed stapten en dachten dat een regenvestje niet nodig zou zijn … waarna Maarten en Marieke toch iets beter beschermd op hun fiets kruipen. Men zou het een lichte vorm van naïviteit kunnen noemen … maar dat doen we niet 🤣
Het houdt niet meer op met regenen. Wegen veranderen in modderstroompjes, putten in de baan vullen zich met water waardoor deze nagenoeg onzichtbaar worden. Flandrienweer ten top. Op de eerste rij rijden heeft trouwens zo zijn voordelen 😉.
Via Erembodegem stuurt de route ons door stedelijk gebied en ontelbare voorrang-van-rechtswegen (geen verkiezingspropaganda!) naar de abdij van Affligem. We dalen af langs de ondertussen beruchte Affligemdreef, om dan via Moorsel de Aalsterse regio stilaan de rug toe te keren. Er wordt al eens geïnformeerd naar de kortste weg huiswaarts … alles is nat en killig.
Johan houdt er vooraan de moed in (enkel water in de schoenen 🤣) en laat mij kennismaken met zijn diverse muzieksmaak. “Franky, do you remember me …” werd mij beloofd tot deze avond in mijn hoofd te zitten … goeie kans tot slagen. Maar misschien toch iets beter op de weg letten. 3x rechts roepen en toch bijna links rijden, bijna door het rood rijden … het wordt hem allemaal wat veel.
En op de koop toe rijdt hij op grondgebied Gijzegem nog plat ook. Geen evidente bandenwissel zo bleek, maar uiteindelijk kunnen we toch verder. De watervoorraad lijkt ook op te zijn want het stopt zowaar met regenen. We komen al snel in Schoonaarde en in Berlare besluiten we om ondanks de opklaringen toch rechtstreeks huiswaarts te rijden en de extra lus langs Kamershoek te laten voor wat het is. Niemand die protesteert.
De meesten zoeken rechtstreeks hun warme douche op. Met een 8-tal stoppen we alsnog in de Fina. Even twijfelen we nog even om op het terras te gaan zitten, maar binnen is het warmer. Chocomelk, Ename, cola’s en zowaar een warm soepje … ’t is meer dan welkom. Straks toch ook maar die warme douche opzoeken … en fietsen kuisen. Een goeie 75km en een kleine 300 hoogtemeters aan 28km/u gemiddeld. Gezien de omstandigheden een dikke chapeau aan iedereen! De afwezigen hadden vandaag ongelijk zou ik met graagte willen schrijven, maar ik heb zo mijn twijfels….
En terwijl ik daarnet de eerste regels van dit verslag aan het uittokkelen was onder een stralend zonnetje sluit ik nu af met klaterende donderslagen en niet versagende stortregens op de achtergrond. Er was eens een lentedag in mei …
Bij deze ook nog eens veel beterschap en een spoedig herstel gewenst aan Ronny VH die deze week ongelukkig ten val kwam tijdens de donderdagrit. Hopelijk is het allemaal niet te ernstig en kan je snel terug het Stuurkespeloton vervoegen.
Tot slot wil ik toch nog afsluiten met een mopje van de dag: we zoeken een Limburgs woord met 1000 klinkers … een oprit (bron: Johan).
Filip
Comments